Kitle İletişimi
Kitle İletişimi
İnsanın ayırt edici özelliği düşünüp konuşabilmesidir. Bu
ayırıcı özellik insanlar arasında bir iletişimin olmasını ve toplumların
oluşmasını sağlar. Kitle İletişimi kavramı 1940’lı yılların başlarındada
siyaset bilimcisi ve iletişim kuramcısı olan Harold D. Lasswell’in “kim,
kime, hangi kanaldan ne gibi etkide bulundu?” sorusunun getirdiği model ile
genellikle siyasetçiler tarafından siyasal propagandalar için kullanılmaya
başlamış, günümüze kadar birçok farklı tanımı yapılmıştır. Lasswell’e göre
kitle iletişimi; bilgi, düşünce ve tutumların büyük ve dağınık bir kitleye,
bu amaç için geliştirilmiş araçlarla iletilmesidir.1”
Sanayi toplumunun
tarihsel seyrine paralel olarak gelişen gazete, radyo, televizyon ve sinema
gibi kitle iletişim araçlarına ve bu araçların bir veya daha fazlasını kitlelerle
iletişim kurmak üzere kullanan geniş ölçekli organizasyonlara, günümüzde
geleneksel medya denmektedir. Geniş kitlelere amaçları doğrultusunda etkin
biçimde mesajları sunmak için meydana gelen ve günümüzde hızla gelişip farklı
boyutlara ulaşan medya, kitle iletişim sürecinin en önemli organizasyon
biçimidir. Mesaj üretir ve dağıtır.
Hatta ürettiği mesajı satar.
1 Laswell H., 1960. “The Structure and Function
of Communication in Society: Mass Communications” Urabana: University of
Illinois Press, s.117-130.